Je wílt wel stories maken, maar...
Je vindt dat je meer zichtbaar moet zijn op Instagram. Je ziet anderen vol zelfvertrouwen zichzelf of hun bedrijf promoten door stories te maken. Je beseft ook dat het belang van videoskills nu in 2022 niet meer te negeren is: bedenk maar eens hoeveel video je zelf kijkt.
Maar zelf doen? Lastig. Het is zoveel werk, en je weet nog niet precies hoe je de kijker 'vast' houdt. Mensen swipen je stories weg, je volgersaantal groeit maar niet, je krijgt te weinig respons en reacties.
Of je durft nog helemaal niet te beginnen. Misschien heb je lichte camera-angst en verstijf je als je wilt praten op beeld. Dan denk je aan alle mensen die dit gaan bekijken, en hoe ze over je gaan oordelen. Online zichtbaar worden voelt zo naakt en eng.
Bovendien, stel dat je wél zou durven... je weet nog steeds niet goed wát je dan gaat zeggen. Wat is interessant? En hoe zorg je dat mensen niet wegswipen of ontvolgen? Waarom zouden mensen naar JOU willen kijken? Zo speciaal voel je jezelf niet.
Herkenbaar?
Je bent bang dat mensen je narcistisch gaan vinden. "Zul je haar weer hebben." of "moet ze weer zo nodig".
Je blokkeert als je je camera aanzet. Je weet niets te zeggen en niets te laten zien wat leuk is.
Je denkt dat je niet interessant genoeg bent. Waarom zouden mensen je moeten volgen?
Je voldoet niet aan het ideale schoonheidsplaatje 'dus dit wordt niks met mijn leeftijd of uiterlijk."
Je maakt wel vlogs, maar mist een grote lijn of idee erachter. Je hebt geen visie en strategie.